χυμοπαθολογία

η, Ν

ιατρ. ιατρική θεωρία που διατυπώθηκε από τον Γαληνό και ίσχυσε ώς τα τέλη τού 18ου αιώνα και σύμφωνα με την οποία η αιτία τών νόσων βρίσκεται σε ανωμαλίες ή διαταραχές στην ανάμιξη τών χυμών τού σώματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χυμός + παθολογία. Η λ. είναι απόδοση ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. humorisme < humor «χυμός» + κατάλ. -isme (< λατ. -ismus < -ισμός*)].